ماجرای قهر ۲۰ ساله مریم زندی و نادر ابراهیمی/ خواهر و برادری که فامیل و راه‌شان یکی نبود
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۹۳۴۰۰
مریم زندی، عکاس و خواهر نادر ابراهیمی در سالروز تولد این نویسنده به داستان ۲۰ ساله قهرش با نادر ابراهیمی پرداخت. آفتاب‌‌نیوز : مریم زندی، عکاس سرشناس کشورمان در توضیح رابطه‌اش با نادر ابراهیمی گفت: «نادر ابراهیمی برادر من بود و ما رابطه بسیار نزدیکی داشتیم و این ارتباط از رابطه یک خواهر و برادر نزدیک‌تر بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: «وقتی دانشجو شدم و از گرگان به تهران آمدم با نادر همخانه شدم؛ چراکه پدر و مادرم گرگان بودند و من در تهران باید به خانه کسی می‌آمدم و چه کسی بهتر از نادر که برادرم بود. این دوران چهار سال طول کشید و سال چهارم دانشگاه بودم که او ازدواج کرد و مدتی ما سه نفر در یک خانه زندگی می‌کردیم. ما ارتباط عاطفی خیلی عمیقی با هم داشتیم و شاید یکی از دلایل قطع ارتباط‌مان، همین نزدیکی، همکاری و علاقه زیاد بود که توقع‌مان را بالا برده بود.»
زندی در توضیح دلایلی که باعث کدورت میان او و نادر ابراهیمی شد، گفت: «بعد از انقلاب مسائلی پیش‌آمد که بخشی از آن به ظاهر خانوادگی و بخشی از آن به دلیل تفکرات ایدئولوژیک جاری در آن زمان بود. البته در آن دوره همه جا، اینگونه بحث‌ها وجود داشت. به هر حال مسائلی پیش آمد که باعث جدایی ما شد و من هیچ وقت درباره آن صحبت نکرده‌ام. همین مسائل باعث شد تا ارتباط‌مان به طور کامل قطع شود. شاید حدود ۲۰ سال و حتی زمانی که او مریض هم شد، حاضر نشدم به دیدن او بروم. شاید در یک مورد شاگرد خلف او باشم.»
وی در پاسخ به این سوال که آیا از این تصمیم خود پشیمان نیست اظهار کرد: «پشیمان نیستم؛ چراکه حتما بخشی از شخصیت من در کنار او شکل گرفته و چیزهایی از او در من نهادینه شده است. شاید درک این موضوع سخت باشد، همچنان که برای خودم هم سخت است؛ اما امیدوارم در کتاب نامه‌های او که به زودی منتشر خواهد شد، این نکته را بتوانم بشکافم.» مریم زندی در توضیح کتاب «نامه‌ها» گفت: «من نامه‌های نادر به خودم را به‌صورت یک کتاب آماده کرده‌ام و امیدوارم این کتاب هر چه زودتر چاپ و منتشر شود. این نامه‌ها، نصیحت‌های یک برادر است که سعی دارد با خواهرش صحبت کند و او را قوی و دانا بار بیاورد. نامه‌ها متعلق به زمانی است که من ۱۰ سال داشتم و نادر ۲۱ ساله بوده است. به نظرم این نامه‌ها جنبه خصوصی ندارد و می‌شود نگاهی جمعی به آن داشت.» ایبنا
منبع: آفتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۹۳۴۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«آپاراتچی» اقتباسی از داستان یک قهرمان مردمی/ چرا اقتباس کم است؟
به گزارش خبرنگار مهر، روز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت نشست « از کتاب تا پرده نقره‌ای» با بررسی فیلم «آپاراتچی» با حضور قربانعلی طاهرفر کارگردان، حسین تراب‌نژاد فیلمنامهنویس و مسعود ملکی مجری طرح «آپاراتچی» در سی و پنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد.
طاهرفر که اولین تجربه کارگردانی فیلم بلند سینمایی خود را با «آپاراتچی» تجربه کرده است، در ابتدای این نشست گفت: پیش از این تجربه ساخت سریال و تله‌فیلم را داشتم. دکتر روح‌الله رشیدی کتاب «آپاراتچی» را بر مبنای زندگی جلیل طائفی، یک قهرمان مردمی اهل تبریز نوشته که این فرد هنوز در قید حیات است. من از جلیل طائفی برای ساخت «آپاراتچی» کمک گرفتم که در راه خود و ساخت فیلم در دهه ۶۰ ثابت قدم بود. وی در تقابل با تحجر غیردینی و همچنین روشنفکری خودش یک بنیاد سینمایی تک‌نفره است و فیلم خود را به تنهایی به مرحله اکران می‌رساند. درآمدهای فیلم را هم صرف جبهه و جنگ می‌کند.
وی یادآور شد: مجری طرح حمایت ویژه‌ای در ساخت فیلم داشت. کار اقتباسی مبتنی بر ۲ رکن منبع خوب و نویسنده خوب است و آقای تراب‌نژاد این فیلمنامه را قریب به ۱۰ بار بازنویسی کرد. در چنین شرایطی مشتاقم مجدد فیلم اقتباسی بسازم، هر چند این ژانر هنوز جایگاه خود را در سینمای ایران باز نکرده است.
سپس حسین تراب‌نژاد درباره روند نگارش فیلمنامه «آپاراتچی» توضیح داد: حدود ۲۰ کتاب را از منظر قابلیت اقتباسی‌بودن به فیلم سینمایی بررسی کردم. کتاب «آپاراتچی» اولین اثری بود که در بین آن کتاب‌ها انتخاب کردم. با چند بار خواندن کتاب تصاویر سینمایی را استخراج کردم و روایت پیوستگی تصاویر را آماده کردم. فضای شهر تبریز و روابط اجتماعی دهه ۶۰ را با کمک دوستانم بازسازی کردم. تخیل من به داستان کتاب اضافه کردم. این داستان ظرفیت ایجاد درام مرکزی ما را داشت و موقعیت جالبی بود که فیلم‌ساز برای ساخت فیلم خودش درگیر ماجراهایی می‌شود.
وی اظهار کرد: هر کتابی قابلیت اقتباس ندارد. من سعی می‌کنم در مرحله اول برای اقتباس از یک اثر مکتوب، یک شخصیت در داستان کشف کنم که انگیزه حرکت در داستان را ایجاد کند. اگر کتاب، تصویر سینمایی به فیلمنامهنویس ندهد اما انگیزه کافی برای خلق فیلمنامه را ایجاد کند، انجام کار ممکن است. ما در «آپاراتچی» بیشتر کار مهندسی در متن را داشتیم که تصاویر سینمایی را به هم پیوند دهیم و زمان فیلمنامه بالا بود و چندین بار آن را کوتاه کردیم تا نتیجه کارمان منسجم‌تر شد.
تراب‌نژاد تاکید کرد: مهم است در روایت فیلم به ویژه در فیلم‌های مرتبط با زندگی شهدا، تحریف تاثیرگذاری داشته باشیم. این یک اصل مهم است و شاید بتوان در برخی از سوژه‌ها بنا به ضرورت درام، تحریف اثرگذاری انجام داد.
مسعود ملکی مجری طرح فیلم «آپاراتچی» هم در ادامه این نشست گفت: در تاریخ معاصر ایران به تاریخ فرهنگی و مردمی توجه نشده است. ایده تاریخ شفاهی جبهه فرهنگی انقلاب نطفه «آپاراتچی» را ایجاد کرد.
وی متذکر شد: ناشران حق انتشار خود را می‌فروشند و حق بالایی را دریافت نمی‌کنند. کارگردانان تالیف را به کارهای اقتباسی ترجیح می‌دهند و این عاملی برای کم بودن آثار سینمایی اقتباسی در ایران است.
سی و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ در محل مصلی امام خمینی (ره) برگزار می‌شود.
کد خبر 6101266
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!